Daan doet verslag van Triviums bezoek aan Leiden Open:
Er waren nog niet genoeg toernooien in februari, dus nu stond Leiden Open op de planning. Vrijdagavond zat ik in de trein met Ike, met wie ik een team zou vormen en een hyperactieve Lydia die net een donut op had. We zouden crashen bij Jeroen Ginjaar in Leiden zodat we de volgende dag niet belachelijk vroeg op zouden moeten. Eenmaal aangekomen, gingen we naar de registratie waar ook een pre-party was. Ike en ik hadden als plan om hooguit een paar biertjes te drinken, zodat we de volgende dag fris en uitgeslapen op zouden kunnen. Dat liep echter een beetje anders… Na een paar bier, kwamen we een superblije Roel Becker tegen, die het een goed plan vond om shakers te bestellen om vervolgens lekker te gaan shotten. Ergens bij de acht ben ik de tel kwijt geraakt, maar het was een gezellige avond. Tip voor wie dit leest: shots met kaneel zijn verschrikkelijk.
De volgende dag was het niet heel leuk om uit bed te moeten komen. Ik had een piepklein katertje en Ike een iets groter katertje. De drie uur slaap maakte het ons niet veel makkelijker. Met een flinke fles perensap kwamen we aan op de locatie. Toen ons werd gevraagd waarom we er zo slecht uit zagen, zeiden we: “It’s all Roel Beckers fault!” We besloten dat als teamnaam op te geven.
Nog geen week eerder hadden we een cursus gekregen van Danique van Koppenhagen. Nu bleek zij in ronde één gelijk een van onze tegenstanders te zijn. Feest. We konden gelukkig aardig stand houden en werden toch nog derde. De rondes erop kwamen we er steeds beter in, we pakten drie rondes achter elkaar een tweede plek, waardoor we niet mochten klagen over onze punten. Zelfs bij stellingen over Israël, waar Ike en ik niets van weten, konden we nog degelijke speeches geven. Helaas bewaarde het CA-team de stelling over internationale betrekkingen tot ronde vijf, die pas om half negen ’s avonds begon. Ike wist me nog redelijk door mijn speech heen te slepen met heel veel aantekeningen, aangezien ik zelf ongeveer geestdood was op dat moment. Uiteindelijk wist ik toch ruim een halve punt gemiddeld boven mijn target te spreken, dus ik was niet ontevreden. Ons andere belangrijke target was elkaar nog aardig vinden na het toernooi en ook dat is gelukt.
Het was geen makkelijk toernooi: lastige tegenstanders, uitdagende stellingen en weinig slaap, maar desalniettemin wel een heel gaaf toernooi. Op sommige momenten was het een beetje lijden in Leiden, maar voor het grootste deel waren het mooie tijden in Leiden.