Op bezoek bij Cicero

Zaterdag 24 november zijn wij naar het Cicerotoernooi geweest. Céleste van der Togt schreef een verslag over haar eerste toernoooi.

Met vijf trivianen naar  zijn naar Tilburg geweest, voor het jaarlijkse Cicero toernooi. Ik ben slechts twee maanden lid bij Trivium, maar besloot nu al mee te gaan met een toernooi. Het leek mij een goede ervaring en ik wilde wel eens weten hoe het er bij een studententoernooi aan toe ging.

Om op tijd (half 9!) in Tilburg aan te komen, moesten we erg vroeg ons bedje uit. Gelukkig ging Sara met de auto, en pasten we met 5 precies in haar auto. Dit scheelde ons wat reistijd en eventueel gezeur met de NS. De autoreis verliep prima, alleen in Tilburg kostte het iets langer dan gepland, door het leuke eenrichtingsverkeer en wat opgebroken straten daar.  Afijn, even voor 9 uur waren we in Tilburg, prima op tijd. We gingen naar de kantine om daar te wachten op de start van het toernooi. Helaas liep dit allemaal wat uit maar rond 11 uur konden we beginnen!

Door de vertraging volgden de ronden elkaar in rap tempo op, vijf rondes achtereen. De focus bleef er gelukkig, waardoor ik het idee had dat we niet erg in kakten. De tegenstanders waren van goed niveau, waardoor een debat niet voor het begin al half beslist was. De twee teams van Trivium hadden allebei twee van de vijf rondes gewonnen. Er was na de vijfde ronde dus geen spanning voor de break. Wel was er nog spanning voor Thijs en Lonneke, die ook als team naar het debat gekomen waren. Zij hadden de eerste ronde verloren en alles daarna gewonnen.

Na de vijfde ronde kregen we eten. De traditie daar scheen Chinees te zijn, maar het waren verschillende soorten pasta. Erg lekker. Omdat het al laat was, besloten we alleen de halve finale nog te kijken en niet door te gaan naar de Raadszaal, waar het finaledebat plaats zou vinden. De halve finale was spannend en ging om een economische stelling, waar ik niet echt veel van snapte. Hun debattechniek was wel mooi om te zien.

Toen de halve finale was afgelopen gingen we weer richting het mooie Nijmegen. De auto uit de parkeerplaats krijgen was even lastig, aangezien er teveel auto’s stonden. Sara’s uitparkeerskills waren hierbij voortreffelijk, meerdere schouderklopjes waard. Veilig, maar moe waren we weer in Nijmegen aangekomen. Ik vond het een geslaagde dag!

De teams: Ike & Koen en Cedric & Céleste, jury: Sara