In het weekend van 18 november was het Maastricht Novice toernooi. Hieronder is een klein stukje door Barbara, het jurylid dat tijdens dit toernooi is gebroken! Enjoy! 🙂
“Op bezoek in het verre Zuiden,
Op 25 November bezocht ik als jurylid Maastricht Novice. Ik leerde die dag twee belangrijke dingen: allereerst hoe beter te jureren bij een Brits Parlementairdebat en daarnaast liet een medetriviaan me zien dat treinreizen een heel stuk minder saai is als je het combineert met een glas wijn.
Op de toernooilocatie rook het naar angstzweet van beginnende debaters die nog nooit eerder op een toernooi geweest waren. Dit was misschien wel verfrissend was na twee jaren waarin ik bijna alleen toernooidebatten gezien heb met debaters die al jaren niet meer twijfelen of ze wel iets zinnigs te zeggen hebben in het debat en daarom soms een tikkeltje arrogant overkomen. De angst die veel novices voelden leek me echter onterecht: veel van de debaters wisten veel meer diepgang te brengen in een debat over economie dan ikzelf zou kunnen na mijn twee jaar lidmaatschap. Nu zal de onzichtbare hand van John Smith voor mij altijd blijven klinken als een sinister voorwerp uit een Harry Potterboek. Misschien moet ik mezelf maar eens meer uitdagen en me door Keynes of Pikkety heen worstelen.
Dat makkelijk niet altijd beter is, ervoer ik ook op dit toernooi. Mijn eigen voorkeur lag altijd bij het jureren van Amerikaans Parlementair, want hier moet je maar twee teams vergelijken, wat ook minder werk voor de jury betekent. Dit zorgt echter ook voor minder diepgang en minder inzicht bij zo’n debat. Dit betekent niet dat ik het AP-format nu zou willen afschrijven, maar dat ik me meer uitgedaagd voelde door BP-format, zorgde ervoor dat ik iedere ronde meer wilde leren over hoe je zo’n debat jureert. Nu werd ik met ieder debat enthousiaster en leergieriger. Hiervoor werd ik uiteindelijk beloond met een plaats als wing in de finalejury. Als kers op de taart ging de te behandelen stelling ook nog eens over feminisme. Mijn dag kon dus niet meer stuk! Na de finale stapte ik dan ook tevreden in de trein terug naar Nijmegen, met Simone en een fles wijn als gezelschap. De dag had dus niet beter kunnen verlopen.”