Er werd al een tijd naar uitge
keken, de verschillende debatvormen werden op de verenigingsavond al geoefend en de roep naar cantusboekjes werd steeds dringender. Op 28 juni was het zover, tijd voor ons jaarlijkse debatweekend, de Trivium Summer Edition. Sophie van der Woerdt deelt haar bevindingen.
Zoals elk jaar reizen een aantal Nijmeegse debaters af naar de stille Achterhoek, om met elkaar de strijd aan te gaan voor de felbegeerde Trivium Summer Edition-beker. Tijdens dit jaarlijkse meerdaagse debattoernooi komen er verschillende, alternatieve en ogenschijnlijk gemakkelijke debatvormen naar voren. Het TSE, waar je blaadjes wegwaaien uit de geïmproviseerde “kamers” op het campingveldje in Aalten, en je je argumenten kunt voorbereiden bij kampvuurtjes en trampoline, is wellicht het meest leuke en bijzondere toernooi dat ik het afgelopen jaar heb meegemaakt.
Terwijl Ike en Sara nog over de grens waren voor bier en brood voor het weekend, schalde het volkslied van de Sovjet-Unie al hard over de Aaltense camping. Ja hoor, het TSE is weer begonnen. En daar hoort een beetje imponatie als voorbode van het Dictatordebat natuurlijk ook bij. Met Sovjet-vlag en al stonden de Trotskisten (vroegere leden van Commissie Sociaal) al klaar om de strijd aan te gaan. Maar ze moesten nog even geduld hebben. Die avond stond er namelijk eerst een cantus in de planning.
Hoewel verbazingwekkend genoeg`Bohemian Rhapsody´ (die niet in het boekje stond!) misschien nog wel mooist gezongen werd door Trivium, bleken we ook bij de cantus een echte debatvereniging. Van eigenwijze Limburgers die hun volkslied buiten mochten zingen tot discussies over wie wiens boekjes had gejat en waarom; laten we zeggen dat er veel verbroederd en geproost werd voor de regels van de cantus.
Na de cantus werd er nog even bij het kampvuur gezeten en gerust voor het grote toernooi morgen, het C-team stond namelijk al vroeg klaar met ontbijt en koffie. Onze vakbekwame leden Bart & Bart legden ons hierna de regels uit van het eerste debat: Geen Jager Geen Neger, waarbij een tweetal woorden uit de stelling vervangen moet worden door zo veel mogelijk synoniemen. Eigen bij deze vorm is een zo controversieel mogelijke stelling, vandaag was dit: “Deze kamer staat dieven toe te stelen van geestelijk gehandicapten”.
Hierna kwam het populaire Schaakklokdebat, waarbij de teams hun sprekerstijd zelf naar gelang mogen invullen door middel van een schaakklok. De stelling was: “Deze kamer staat het verkopen van organen tijdens leven en dood toe.” De verschillende teams spraken over een interessant debat waarbij zowel het ontstaan van lucht in de donorwachtlijst als juridische en ethische problemen aan de kaak gesteld werden.
Misschien was het Schaakklokdebat wel één van de meest serieuze debatten van het toernooi. Maar daar kwam al snel verandering in, met het verwarrende, maar des te uitdagender Schizodebat, waar iedereen toch altijd even twijfelt voor welke kant hij of zij nou uitkomt aan het begin en vooral het einde van zijn speech. De stelling: “Deze kamer liegt tegen zijn bevolking in tijden van oorlog”. Zou het nou juist daadkrachtig zijn om de zaken een beetje te verdraaien tijdens een volgende Vietnamoorlog of was eerlijkheid nou juist de basis van een goede democratie waarbij de moderne oorlogvoering zoveel mogelijk steun zou moeten krijgen van het gehele volk? Ik weet het ook niet meer.
En toen kwam eindelijk het moment waar veel deelnemers stiekem al in hun tent voor hebben zitten leren: het Dictatordebat. Timoer Lenk vs Mao Zedong; Stalin vs Francois Devalier en Enver Hoxha tegen Pol Pot. Allemaal met maar één doel: bewijzen dat zij de ultieme dictator zijn. “Wat nou moordenaar, Mao is een idealist!” zegt Cedric in zijn geëngageerde speech voor Timoer Lenk. Het werden stuk voor stuk verhitte debatten.
Na een dag debatteren werd het tijd voor de Fleis van Gleis-BBQ en een (traditioneel) tripje naar de Radstake: dé Achterhoekse discotheek. Terwijl de Radstake-groep zich druk opmaakte om zich tussen de Achterhoekse jeugd te mengen (waarbij vooral Jordi en Joyce een goed duo waren) speelde de rest nog een potje 3-in-een-pan rond het kampvuur. Hoewel Radstake en Trivium vooralsnog als water en olie waren, is het een korte en wilde nacht geworden waarin we zelfs nog de kans kregen om Jordi’s 18e verjaardag met de MC van Radstake te vieren.
De volgende ochtend lag Bart buiten z’n tent, en wekten Sara en Cedric volgens pedagogisch verantwoorde methodes de rest al vroeg door een aantal cantusliedjes op te halen. Ike begreep het wel toen haar tent van voor naar achter van links naar rechts bewoog: het was tijd voor de afronding van het toernooi.
Het eerste debat van de dag was het Statuscountersquirreldebat met de stelling: “Deze kamer belast bijstandsmoeders naar draagkracht”, waarbij de stelling op geheel eigen wijze geïnterpreteerd mag worden, waardoor het woord ‘bijstandsmoeders’ onverwachtse betekenissen kan krijgen als: bij-stand-houders, draagmoeders of zelfs voetbalmoeders. En wat het woord draagkracht allemaal kan betekenen? Dat was voor zowel de oppositie als de jury ook elke keer weer een verrassing.
Tot slot deden alle teams mee aan het Lagerhuisdebat Woordstrijd, waarbij elke twee minuten zes willekeurige woorden op een bord geschreven worden die relevant in het debat gebruikt moeten worden. Zo bleken woorden als ‘zie ommezijde’, ‘landen’, ‘utopie’ en ‘peniskoker’ op wel heel diverse manieren relevant te zijn in een debat met de stelling: ‘DK laat Israël toetreden tot de EU’.
Omdat Ike & David er het beste voor stonden in de tussenstand na zes bijzondere debatten, mochten zij de debatvorm kiezen voor de finale. Na lange twijfel werd dit het Schaakklokdebat. Ike & David mochten in debat gaan met Sara & Jordi met een lastige stelling over bankenbelasting. Ondanks de tussenstand gingen Sara & Jordi uiteindelijk vol trots met de prijzenbeker naar huis. Ike & David eindigden natuurlijk met een prijs voor een eervolle tweede plek en Koen kreeg voor het tweede jaar op rij de prijs voor de Beste Spreker. En misschien wel de mooiste prijs, de Poedelprijs, was voor team Sophie Squared.
Met deze mooie editie van het TSE, is het Trivium-jaar weer afgesloten en hebben we een hele zomer om bij te komen van deze bedrieglijk moeilijke debatvormen. In september pakken we het gewone debatteren weer op met een drietal beginnerscursussen. Maar voor nu wens ik iedereen een hele fijne zomer!